“Woorden zweven boven de aarde. Je kunt ze in de vormen van de natuur waarnemen. Ze liggen boven het graan, verborgen in de wolken of verborgen in stenen. Pak ze uit, ga op zoek en laat je meevoeren”.
Deze gedachten kwamen in mij op na een weekeind waarin ik met een vriendin met woorden en kalligrafie gewerkt had. Hoe kwamen ze in me op? Ik denk dat het te maken had met creativiteit, dichter bij mezelf zijn, waarnemen en open staan voor wat om me heen is, verbinding scheppen.
Eigenlijk verbinden we altijd. Ja, zonder verbinding kunnen we niet bestaan. Die verbinding kan op verschillende niveaus ontstaan. We staan op de aarde, we lopen en we zijn verbonden vanwege de zwaartekracht. We kunnen zo een diepere verbinding maken, voelen waar onze voeten op staan, hoe de grond aanvoelt, wat is de omgeving? Dat is gefocuste aandacht, mindfulness. We hebben te maken met ruimte om ons heen. Boven, beneden, voor, achter, rechts en links. Normaliter nemen we dat niet bewust waar, dat zou ook ingewikkeld zijn. Onze hersenen zijn net filters en zorgen ervoor dat we niet te veel prikkels binnen krijgen.
Als we een dag of enkele uren of een moment de tijd nemen om ons met focus en aandacht te verbinden met wat we doen, komen we dichter bij onze kern en onze scheppingskracht. We doen dan niet wat ons opgedragen wordt maar ‘doen’ vanuit ons innerlijk weten en vertrouwen.
In de oudheid waren er kunstenaars en schrijvers die zichzelf niet creatief vonden. Wat zij deden was het immers het ‘nabootsen van de natuur’. Ze hadden zelf nooit het idee dat ze iets nieuws maakten, maar dat ze iets probeerden na te doen wat er al was.
Ook volgens Nancy Andreasen (een Amerikaanse neurowetenschapper) komen alle creatieve ideeën die we hebben in eerste instantie uit de natuur. We slaan alles op wat we horen, zien en meemaken. Als we vervolgens in een situatie komen die we nog niet kennen legt je brein linkjes tussen al die bestaande ideeën om zo een nieuw idee te vormen. Je verzint dus eigenlijk nooit iets dat helemaal nieuw is, maar put uit alles wat je al weet en legt daar (nieuwe) verbindingen tussen.
Creativiteit ontstaat door verbinding van ideëen. Schakel de filter van je hersenen eens uit door zo min mogelijke prikkels om je heen door te laten en met focus en aandacht te improviseren met een activiteit, het maakt niet uit met welke. Tijd beleven vervaagt, een uur is zo om. Je komt in flow.
Twee jaar geleden ben ik een nieuwe weg ingeslagen, heb mijn passie voor het woord verdiept door kalligrafie te leren. En ook daar ben ik weer de weg van improvisatie ingegaan. Improviseren vanuit vormen, letters, en woorden. Heb je er ook wel zin in? Kijk naar mijn agenda, ik begin met workshops kalligraferen in het najaar.
Dat uit de combinatie van jij, als identiteit, en dat wat je in de natuur meemaakt en opvangt, en je verbinding met de hele wereld, ook de mensheid, tot nieuwe gedachten concepten kan komen. Niet nieuw dat jij de enige bent die het meemaakt, maar nieuw in de verbinding die jij legt. Ik houd me momenteel bezig met de bovenste aardelaag. vanwege de aardbevingen hier. Wat beeft er en waarom. Daar is in de wetenschap veel over bekend, er verschijnen nieuwe feiten mede door de opwarming van de aard Er worden prachtige boeken over geschreven.. Op mij maakt het een nieuwe indruk, , een nu-indruk, Dat leidt tot gedachten die alleen nu kunnen ontstaan op dit moment van de wereldgeschiedenis. Het leuke en spannende is dat er meer mensen op hun eigen wijze mee bezig zijn. Dat leidt tot een andere inspiratie. In die zin dat de scheppingskracht van jouw eigen kleine onderdeel gewekt wordt. En dat je dat invoegt in het hele drama.
Dankjewel Caty voor je mooie reactie. Groningen daar had ik ook deze gedachten.
Vanochtend hing een nevel boven de aarde. Ik dacht aan je woorden.Heel inspirerend.